2023/12/3
106
شروع همه گیری کووید -19 تقریباً همه تجمعات اجتماعی-به ویژه رویدادهای بزرگ مانند عروسی و مراسم ها را به طور ناگهانی متوقف کرد. اما قراردادهای مربوط به آنها چطور؟ به دلیل لغو موارد مربوط به کووید -19 ، دادگاه های سراسر کشور برای حل و فصل اختلافات قراردادی فرا خوانده می شوند و قبلاً نیز از آنها خواسته شده است. خواه این اختلاف در مورد پیش پرداختی بزرگ باشد که قابل استرداد نیست یا شکایت محل برگزاری از مشتری به دلیل نقض قرارداد ، هیچ کس از وضعیت فعلی راضی نیست. کوچکترین آنها خود دادگاهها نیستند.
چگونه یک مشتری می تواند در اختلافات قراردادی از خود محافظت کند و چه اقداماتی را می توان برای حل اختلاف جاری انجام داد؟ موارد زیر اطلاعات مربوط به مشتری و محل برگزاری را در مورد این معضل رو به رشد ارائه می دهد.
طرف نقض نکننده قرارداد: محل برگزاری
طرف نقض نکننده طرفی است که مایل به حفظ قرارداد است. در مورد پذیرایی عروسی یا رویداد بزرگی که در سالن ضیافت برگزار می شود، معمولاً این مهمانی محل برگزاری خواهد بود. نیازی به گفتن نیست که محل برگزاری، پیش پرداخت های تسلیم شده یا سپرده ها را نمی خواهد و ترجیح می دهد که رویداد با پرداخت کامل صورت گیرد. طرف نقض کننده معمولاً مشتری یا مصرف کننده ای است که محل را اجاره می کند. این قابل درک است که چرا این طرف از قرارداد درخواست رهایی از آن را دارد ، زیرا مطمئناً این رویداد در شرایط ایده آل ، و به هیچ وجه امکان پذیر نخواهد بود. علاوه بر این ، اگر رویداد نتواند ادامه یابد ، طرف نقض کننده می خواهد وجوه واریز شده استرداد شود.
برای حل این نوع اختلافات ، اولین چیزی که باید شروع شود ، از خود قرارداد است.
بند فورس ماژور
طرف نقض نکننده سعی خواهد کرد که قرارداد را از طریق اجرای یک بند فورس ماژور حفظ کند. فورس ماژور به معنای واقعی کلمه به "نیروی بیشتر" ترجمه می شود و یک شرط رایج در قراردادها است. به طور کلی ، بند فورس ماژور تصریح می کند که قرارداد حتی در شرایطی که شرایط پیش بینی نشده موجب ایجاد پیچیدگی ها یا غیرممکن ها شود، حفظ خواهد شد.
اگرچه ممکن است این امر در نظر طرف دیگر قرارداد ناعادلانه به نظر برسد ، اما قانون ایجاب می کند که شرط فورس ماژور به وضوح به عنوان یک شرط در قرارداد مشخص شود.
در اصل بند فورس ماژور نباید برای طرف دیگر غافلگیر کننده باشد ، مگر اینکه آنها قرارداد را نخوانده باشند. به همین دلیل است که همیشه مهم است که هنگام امضای قراردادهای مهم از مشاوره حقوقی استفاده کنید.
شرایط پیش بینی نشده چیست؟
این یک سوال طلایی است. همانطور که قبلاً ذکر شد ، بند فورس ماژور به صورت کتبی به عنوان بخشی از قرارداد مورد نیاز است. برای اطمینان از قرارداد و حفاظت بیشتر ، معمول است که در بندهای فورس ماژور به طور صریح نمونه هایی از شرایط ذکر شده بیان شود. برخی از نمونه های رایج عبارتند از: اعتصاب ، سیل ، آتش سوزی ، جنگ یا "حوادث قهری". این ممارست برای هر دو طرف اطمینان و محافظت را فراهم می کند. مشتری و محل برگزاری دقیقاً می دانند چه شرایطی اجازه می دهد قرارداد نقض شود یا نشود. به عنوان مثال ، اگر این بند فقط "شرایط پیش بینی نشده" را نشان می داد ، در حال حاضر راه برای هر یک از طرفین کاملاً باز است تا استدلال کنند که سیل یا آتش خارج یا داخل این تعریف است.
تفسیر لیست
ملاحظات اضافی، دکترین حقوق عمومی است که به ejusdem generis معروف است. این قاعده در مورد بندهای فورس ماژور که فهرستی از شرایط را نشان می دهند ، اعمال می شود و مستلزم آن است که این لیست نمایانگر تمام شرایط قابل اجرا بوده و هیچ دلیلی خارج از لیست لحاظ نشود. در اصل ، اگر موردی در لیست نباشد، پس مشمول بند فورس ماژور نمی شود.
وقتی دادگاه ها با تفسیر شرایطی مانند "حوادث قهری" مواجه هستند، مسائل پیچیده می شوند. "حوادث قهری" چیست؟ به طور کلی ، دادگاه ها قبلاً حوادث قهری را "یک رویداد طبیعی پیش بینی نشده" یا "عملی از طبیعت که هیچ انسانی در آن مشارکت نکرده است" تفسیر کرده اند. باید دید چگونه دادگاه ها مفاد گسترده فورس ماژور ، مانند "حوادث قهری" یا "نیروی پیش بینی نشده طبیعت" را در رابطه با کووید 19 تفسیر خواهند کرد. همانطور که می توان تصور کرد ، بحث هایی در هر دو طرف وجود دارد: آیا ویروس یک حادثه قهری است که هیچ انسانی در آن مشارکت نکرده است؟ آیا خود ویروس دلیل نقض قرارداد است یا این نقض در نتیجه پروتکل های حکومتی توسط دولت رخ داده است؟ در ماه ها و سال های آینده ، دادگاه ها با پاسخ به این سوالات دشوار بمباران خواهند شد.
پاسخ روشنی وجود نخواهد داشت
همه بندهای فورس ماژور یکسان نیستند. بنابراین ، کاربرد بندهای فورس ماژور به زبان خاص هر قرارداد بستگی دارد. اگر لیستی از شرایط پیش بینی نشده شامل همه گیری یا بحران بهداشت جهانی باشد ، این بند احتمالاً پابرجا خواهد بود. اما اگر لیستی ازشرایط پیش بینی نشده صرفا شامل آتش سوزی، سیل ، اعتصاب یا جنگ باشد ، این بند ادامه نخواهد داشت.
اگر به دلیل کووید -19 در یک اختلاف قراردادی دچار مشکل شده اید و طرف مقابل در تلاش است از شرط فورس ماژور علیه شما استفاده کند ، فوراً به دنبال مشاوره حقوقی باشید.
طرف نقض کننده قرارداد: مشتری
طرف نقض کننده طرفی است که دیگر نمی خواهد قرارداد را ادامه دهد و به احتمال زیاد مشتری خواهد بود. ممکن است مصرف کننده قبلاً پیش پرداخت قابل توجهی ارائه کرده باشد و ممکن است تمام آن را از دست بدهد ، یا ممکن است محل برگزاری تلاش کند مشتری را به قرارداد متعهد نگه دارد و تحت شرایط به روز شده و تجدید نظر شده عمل کند. مشتریان برای محافظت از خود چه گزینه هایی دارند؟
عدم امکان
دکترین حقوق عمومی که به عنوان "عدم امکان" معروف است، به عنوان یک اختیار در همه قراردادها وجود دارد. قانون قراردادهای عدم امکان در انتاریو راهنمایی هایی برای استفاده از این دکترین ارائه می دهد. بر اساس این قانون ، اگر اجرای قرارداد غیرممکن شود یا به هر نحوی دارای عدم امکان باشد ، ممکن است طرفین از تعهدات قراردادی خود رهایی یابند ، مبالغی که قبلاً پرداخت شده است قابل استرداد شده و یا مبالغ قابل پرداخت شده قابل استرداد نباشند. این امر شامل سپرده ، پیش پرداخت و اقساط آینده است.
بر عکس بند فورس ماژور ، عدم امکان مستلزم درج صریح قرارداد به عنوان یک شرط یا مفاد نیست. بلکه اگر شرایط پیش بینی نشده ای که در قرارداد ذکر نشده بود رخ دهد و مانع از تحقق توافق شود ، این موضوع دسترس خواهد بود. طرفی که می خواهد به این دکترین استناد کند باید اثبات کند که عدم امکان رخ داده است. توجه به این نکته ضروری است که اگر توافقنامه به دلیل شرایط پیش بینی نشده فقط کمی تغییر کرده باشد ، ممکن است این موضوع به سطح عدم امکان نرسد. تحقق قرارداد ممکن است غیرممکن شود یا "چیزی شود که کاملاً متفاوت از آن چیزی است که در قرارداد ذکر شده است".
یک چیز کاملاً متفاوت؟
اگرچه عدم امکان همیشه در حقوق قراردادها وجود دارد ، اما به دلیل آستانه بالای تعریف ، به ندرت از آن استفاده می شود. به عنوان مثال ، فرض کنید شخصی محل برگزاری را برای مراسم عروسی اجاره می کند و قرارداد شامل بند فورس ماژور نیست. اگر سیل رخ دهد و عروسی نتواند ادامه یابد ، آیا این بدان معناست که مشتری حق دارد بازپرداخت کامل را دریافت کرده و قرارداد را لغو کند؟ اجرای قرارداد غیرممکن نیست ؛ فقط اجرای در آن روز غیرممکن است. آنچه به احتمال زیاد اتفاق می افتد این است که محل برگزاری، هماهنگی هایی را برای برنامه ریزی مجدد عروسی در اسرع وقت و شاید در سایر اقامتگاه ها برای جلب رضایت مشتری انجام دهد. اگر این اختلاف به دادگاه ختم شود ، قاضی باید تعیین کند که آیا توافقنامه جدید تفاوت اساسی با توافق قبلی دارد یا خیر. تغییر در تاریخ ها به احتمال زیاد به سطح تفاوت اساسی نمی رسد تا باعث عدم امکان شود و اجازه نقض قانونی قرارداد را بدهد.
مشتریان باید در نحوه برخورد با اختلافات قراردادی ناشی از کووید -19 دقت کنند. تا زمانی که بند فورس ماژور وجود نداشته باشد ، تاثیرات این همه گیری به مشتریان این مجوز را نمی دهد که قرارداد را فسخ کنند یا از تعهدات قراردادی رهایی یابند. اگر به اختلافات قراردادی از طریق مشاوره حقوقی رسیدگی نشود ، ممکن است مشتری مسئول نقض قرارداد باشد.
تاثیرات کووید -19 بر قراردادهای محل برگزاری مراسم عروسی
همانطور که قبلاً بحث شد ، اگر مشتری بخواهد به دکترین عدم امکان ناشی از کووید -19 استناد کند ، این قرارداد باید چیزی کاملاً متفاوت از آن چیزی باشد که در مورد آن توافق شده بود. تاریخ مجدد ممکن است باعث عدم امکان نشود زیرا قرارداد به اندازه کافی تغییر نکرده است. با این حال ، همانطور که اثرات مقررات کووید -19 را بر جامعه مشاهده کردیم ، بعید نیست که تغییر تاریخ موقت تنها اختلاف بین این دو قرارداد باشد. به عنوان مثال ، به احتمال زیاد سالن برگزاری محدودیت های زیادی برای تعداد مهمانان دارد ، تاریخ ممکن است به مدت یک سال یا بیشتر به تعویق افتاده باشد و هزینه این رویداد به دلیل الزام تدابیر امنیتی بیشتر بهداشتی افزایش یابد. با در نظر گرفتن این تغییرات شدید ، این احتمال وجود دارد که قرارداد "به طور اساسی" متفاوت از اصل باشد. باید دید دادگاه های سراسر کشور چگونه به این گونه اختلافات رسیدگی خواهند کرد.
اما در عین حال ، اگر به دلیل کووید -19 قرارداد خود را فسخ کرده اید یا فکر می کنید شرایط و دلیل فسخ قرارداد را دارید ، فوراً به دنبال مشاوره حقوقی باشید.