داستان دو مورد لغزش و سقوط

داستان دو مورد لغزش و سقوط

 مقدمه
 لغزش و سقوط، یک پدیده شایع است و می تواند منجر به آسیب های جدی شود ، به ویژه در کانادا که یخ و برف زمین را مدت سه ماه از  سال را پوشانده است.  فصل تعطیلات در اواخر دسامبر شاهد افزایش مهمانی ها و مجالس اجتماعی هستیم، در حالی که در همان زمان ، احتمال آب و هوای یخی و برفی افزایش می یابد.  در این شرایط، حوادث منتظر الوقوع هستند.
 این، داستان دو حادثه لغزش و سقوط است که کاملاً متفاوت به پایان رسید.  در یک عصر خاص ، دو نفر - خانم بله و خانم خیر - هر دو در مهمانی های جداگانه تعطیلات شرکت کردند.  متأسفانه هر دوی آنها  از آسیب های شدید در اثر سقوط و لغزش روی سطوح یخی رنج می بردند. با این وجود ، یکی از دو قربانی موفق به مطالبه مسئولیت خسارت می شود ، در حالی که دیگری ناموفق است.  داستان آنها به شرح زیر است:


 خانم بله
 خانم بله در مهمانی خانه یکی از دوستان شرکت می کرد.  پس از لذت بردن از شب طولانی جشن، خانم بله تصمیم گرفت که وقت رفتن به خانه است.  او با دوستانش خداحافظی کرد ، از میزبانان برای یک شب عالی تشکر کرد و رفت.  در طول مهمانی ، هوا به طور قابل توجهی تغییر کرده بود.  باران یخبندان در اواسط شب باریده و درجه حرارت به شدت کاهش یافته بود و شرایط یخی را در جاده ها، از جمله مسیر پیاده روی خانه میزبان ایجاد کرده بود.
 پس از قدم گذاشتن به خارج از خانه، خانم بله شرایط بد را تشخیص داد و سعی کرد مسیری امن و روشن را برای استفاده  تعیین کند.  با این حال ، تنها مسیر دردسترس، مسیر پایین جاده بود.  او با پیاده روی آرام ، آهسته و با دقت به سمت پیاده رو حرکت کرد.  اما خانم بله قبل از رسیدن به انتهای مسیر ، روی بخشی از سطح زمین که یخ زده بود، لغزید و پایش به شدت آسیب دید.  یکی از همسایه های نزدیک متوجه سقوط او شد و به کمک او آمد.


 خانم خیر
 در همین حال ، خانم خیر در شهری دیگر، در مهمانی خانه یکی از دوستانش شرکت می کرد که متوجه شد چقدر دیر شده است.  او از دوستانش خداحافظی کرد و از میزبان برای یک شب عالی تشکر کرده و به سمت در حرکت کرد.  میزبان او را تا درب ورودی هدایت کرد و در مورد آب و هوا هشدار داد.  چند ساعت قبل ، میزبان متوجه شد که هوا به باران یخبندان تغییر کرده و افت ناگهانی دما را مشاهده کرد.  با توجه به اینکه میزبان چند نفر را در خانه خود داشت ، دو بار در طول شب مهمانی را ترک کرد و با توجه به شرایط یخبندان ، راهرو و پیاده رو را نمک زد.
خانم خیر از هشدار میزبان تشکر کرد اما به او اطمینان داد که حالش خوب است.  میزبان به خانم خیر توصیه کرد که از پیاده رو کنار خانه استفاده کند ، زیرا راهرو به تازگی بیل خورده و نمک زده شده بود ، در حالی که مسیر پیاده روی ، اگرچه نمک زده شده بود ، اما به تازگی بیلی نخورده بود.  خانم خیر به میزبان اطلاع داد که به دلیل دیر بودن، برای رسیدن به خانه عجله دارد و او به سادگی از مسیر پیاده رو استفاده می کند و با دقت راه می رود.  خانم خیر پس از خداحافظی از میزبان ، بدون احتیاط در هنگام پیاده روی به سمت جاده پیش رفت.  در اواسط مسیر، خانم خی  روی بخشی از زمین که یخ زده بود لغزید و پایش به شدت آسیب دید.  یک همسایه های نزدیک به کمک او آمد.
 هر دو خانم بله و خانم خیر دچار آسیب هایی شدند که نیاز به فیزیوتراپی داشت و مانع از کار آنها برای چند هفته می شد.  هر دو آنها ادعای مسئولیت میزبان به دلیل عدم اطمینان از امن بودن اموال در قبال مهمانان را مطرح کردند.  با این حال ، فقط خانم بله موفق بود ، در حالی که خانم خیر ناموفق بود.  در اینجا به تفکیک به دلایل آن پرداخته شده است.

 قانون
 قانون مسئولیت متصرفان در هر دو مورد اعمال می شود.  بر اساس این قانون ، متصرف موظف است اموال خود برای همه افرادی که وارد آن می شوند ایمن نگه دارد. متصرف شخصی است که مالک یا مسئول یک محل است.  هر دو میزبان در زمان وقوع حادثه، صاحب ملک بودند ، بنابراین هر دو میزبان وظیفه مراقبت از مهمانان خود را بر عهده داشتند تا از ایمن بودن املاک اطمینان حاصل کنند.

 متصرف: خانم بله
 میزبان مهمانی که خانم بله در آن شرکت کرد نتوانست از ایمن بودن ملک اطمینان حاصل کند.  در مواردی که شرایط یخبندان، خطر آسیب را به همراه دارد ، لازم است که متصرف برای برطرف کردن شرایط خطرناک تلاش کند.  به طور معمول ، نمک زدن یا شن پاشی در یک مسیر یخی به کاهش خطر کمک می کند. متصرف همچنین باید اطمینان حاصل کند که آنها نمک یا شن کافی استفاده می کنند.  اگر متصرف نمک کافی استفاده نکند یا نتواند تمام قسمت یخ زده را نمک بپاشد، ممکن است همچنان با مسئولیت روبرو شود. در این مورد، میزبانها با وجود اینکه می دانستند مهمانان از اموال آنها استفاده می کنند ، به هیچ وجه در مسیر عبور نمک پاشی نکردند.  به همین دلایل، آنها مسئول شناخته شدند.
 میزبان سعی کرد استدلال کند که خانم بله تا حدی مسئول آسیب وارده بر خود بوده است.  بر اساس قانون ، اگر مصدوم بی پروا رفتار کند یا با رغبت ریسک را بپذیرد ، ممکن است تا حدی مسئولیت داشته باشد و فقط بتواند بخشی از خسارت را وصول کند.  در این مورد ، خانم بله بی پروا نبود و به دلایل زیر ریسک خود را پذیرفت:
[1] او نتوانست زیر لایه نازک برف را ببیند ، و بنابراین مطمئن نیست که آیا مسیر لغزنده است.
[2] چون او از شرایط مطمئن نبود ، سعی کرد مسیر مطمئن تری را پیدا کند ، اما هیچ راهی وجود نداشت.
[3] او تا آنجا که ممکن بود با دقت و آهستگی از راهرو پایین می رفت ، در صورتی که یخ زیرش وجود داشت.  و
[4] خانم بله در آن زمان چکمه های سنگین زمستانی پوشیده بود ، که کفش او کاملا مناسب شرایط بود.


 متصرف: خانم خیر
 میزبان مهمانی که خانم خیر در آن شرکت کرده بود تمام تلاش خود را برای اطمینان از ایمن بودن ملک خود انجام داد و بنابراین هیچ مسئولیتی در قبال او وجود نداشت.  قانون به ما می گوید که متصرفان باید اقدامات منطقی را برای اطمینان از امنیت معقول اموال خود انجام دهند.  این بدان معناست که آنها ملزم به برطرف کردن تمام خطرات احتمالی نیستند ، زیرا این یک نیاز غیر منطقی است.  در این مورد ، میزبان تغییرات آب و هوا را تشخیص داد و دوبار در طول شب مسیر و پیاده رو را نمک زد.  علاوه بر این ، میزبان پیشنهاد کرد که مهمان از مسیر جایگزین امن تری که با بیل استفاده شده بود استفاده کند.  اینها اقدامات منطقی برای اطمینان از امنیت مهمانانی است که در محل هستند.
 علاوه بر این ، حتی اگر میزبان نتواند اقدامات منطقی را برای اطمینان از ایمن بودن ملک انجام دهد ، مهمان در این مورد تا حدودی ، اگر نه به طور کامل ، مسئول آسیب خود به دلایل زیر بود:
 [1] به خانم خیر در مورد شرایط آب و هوایی هشدار داده شد اما او هیچ تلاشی برای با دقت راه رفتن نکرد.
 [2] به او پیشنهاد شد که مسیر ایمن تری برای راه رفتن داشته باشد، اما به جای آن، او از راهرو استفاده کرد.
 [3] او عجله داشت و بنابراین با توجه به شرایط یخی بی پروا رفتار  کرد.  و
 [4] او در آن شب پوشیدن کفش های پاشنه بلند را انتخاب کرد ، که با توجه به مشکل راه رفتن روی یخ در آن کفش ، خطر بیشتری را برای امنیت او به همراه داشت.

 (مهمان سوم اختیاری - نظر شما چیست ؟؟)
 مدعی علیه آقای اشتباه
 مدعی علیه آقای اشتباه در همان مهمانی شرکت می کرد که خانم بله در آن شرکت داشت.  اما مدعی علیه آقای اشتباه، سی دقیقه زودتر محل را ترک کرده بود.  او با بیرون آمدن از خانه ، متوجه شرایط زمستانی شد و تصمیم گرفت با احتیاط از خیابان عبور کند.  برخلاف خانم بله ، او موفق شد به انتهای مسیر برسد و به پیاده رو قدم گذاشت.  سپس دو قدم برداشت و روی قسمتی یخی از پیاده رو لیز خورد و افتاد و پای او را به شدت آسیب دید.  یکی از همسایه های نزدیک او را دید که روی پیاده رو افتاده و به او کمک کرد.
 مانند خانم بله ، آقای مدعی علیه اشتباه نیز از میزبان مهمانی به دلیل عدم نمک پاشی در مسیر و ایجاد محیطی امن برای مهمانان خود شکایت کرد.  متأسفانه برای مدعی علیه آقای اشتباه، میزبان در این مورد مسئولیتی نمی بیند زیرا مصدوم در ملک آنها دچار لغزش و سقوط نشده است. چون در پیاده رو سقوط کرده ، متصرف در واقع شهرداری بود نه میزبان مهمانی.  شهرداری ها مسئول اطمینان از ایمنی برخی از فضاهای عمومی مانند پیاده روها ، جاده ها و پارک ها هستند. مدعی علیه آقای اشتباه از متصرف اشتباه شکایت کرد.
 متأسفانه برای مدعی علیه آقای اشتباه ، تغییر ادعای او دیر شده بود.  اما حتی اگر به درستی از شهرداری شکایت می کرد ، موفقیت برای او بسیار دشوارتر می بود زیرا با شهرداری ها متفاوت از میزبانان مسکونی رفتار می شود.  اگرچه منطقی است که ساکنین کمی بعد از باران یخبندان مسیر خود را نمک پاشی کنند (مخصوصاً اگر میزبان مهمانان هستند) ، شاید معقول نباشد که شهرداری کمی بعد از باران یخبندان به تک تک پیاده روهای شهر نمک بزند.


 نتیجه
 اگرچه این داستانها کاملاً مشابه هستند ، تفاوت بین آنها می تواند نتایج کاملاً متضادی را به دنبال داشته باشد.  مهمان و میزبان هر دو نقش تعیین کننده ای در تعیین مسئولیت دارند.  متصرف یک ملک باید اقدامات منطقی را برای اطمینان از ایمنی محیط انجام دهد، در حالی که مهمان نیز باید منطقی عمل کند و برای جلوگیری از آسیب  هر کاری را که می تواند انجام دهد.
 یافتن تعادل بین آنچه معقول و غیر معقول است می تواند بسیار دشوار باشد.  اگر در یک حادثه لغزش و سقوط آسیب دیدید ، باید از مشاوره حقوقی برای تعیین قدرت پرونده خود و اینکه آیا داستان شما پایان خوشی خواهد داشت یا خیر ، کمک بگیرید.